Categorie: Internet & telefonie

De afkorting van Content Management System is CMS. Wat het is, is eigenlijk een systeem waar je op een simpele manier een website kunt bouwen. Het voordeel van gebruiken van CMS is dat het zo simpel is en je dus geen computertaal hoeft te leren. De vele CMS systemen bieden vele mogelijkheden aan als het gaat om thema’s en plug-ins, hierdoor kun je je website makkelijk aanpassen naar jouw wensen en smaak.

Voordelen van het gebruiken van CMS

Als je een website hebt is het belangrijk dat je deze ook goed onderhoudt. Gelukkig is dit doormiddel van CMS systeem heel makkelijk om te doen. Je hoeft voor het gebruiken van een CMS systeem echt geen technische kennis te hebben. Hierdoor kun je je website makkelijk up to date houden wat belangrijk is als je relevant wilt blijven. Ook heb je geen kennis nodig van HTML of opmaak-codes. De website kan veilig onderhouden worden zonder dat iedereen toegang heeft tot de bronbestanden van je website. Hierdoor kunnen er geen fouten en problemen ontstaan op je website waardoor die voor iedereen goed werkt. Een goed werkende website is ook beter voor je Google ranking. Je Google ranking is weer belangrijk voor je maandelijkse bezoekers en je maandelijkse bezoekers zijn weer belangrijk voor je groei.

Verschillende soorten CMS

Er zijn verschillende soorten CMS systemen. Welke nou precies het beste is dat kan niemand je vertellen. Ben je bijvoorbeeld bezig met een webdesign Limburg heb je een ander systeem nodig dan als je je bezig houd met een webshop. Hier zijn een paar bekende CMS systemen op een rijtje.

WordPress is een van de bekendste CMS systemen die we kennen. Bijna 60% van alle websites hebben een WordPress achterkant. WordPress is zeer gebruiksvriendelijk en is goed uit te breiden door verschillende thema’s en plug-ins. Super handig voor webdesign Limburg.

Silverstripe is iets minder bekend. Toch is Silverstripe zeer geliefd bij programmeurs. Als je een website bouwt doormiddel van Silverstripe wordt deze vanaf de bodem opgebouwd. Hierdoor weet je zelf precies hoe alles in elkaar zit.

Dan hebben we Drupal. Drupal is een open-source CMS, dit maakt Drupal geschikt voor het ontwikkelen van digitale oplossingen. Bij Drupal heb je minder code nodig waardoor de kwaliteit over het algemeen beter is.

Als laatste hebben we Joolma. Doormiddel van het gebruiken van Joolma kun je een sterke community om je heen bouwen. Joolma is niet heel onderscheidend van de andere CMS systemen dus ook voor iedereen te gebruiken.

Om te verkopen op marketplaces, zoals Bol.com, FonQ of eBay heb je EAN codes nodig. Dit zijn unieke codes die gelinkt zijn aan een bepaald product dat jij verkoopt. EAN staat voor Eauropean Article Number. In dit artikel leggen wij je uit wat een EAN code is, waarom je deze moet hebben en hoe je er aan kunt komen.

Wat is een EAN code?

EAN is de afkorting voor het begrip ‘European Article Number’. Het is een 13-cijferige code die gekoppeld wordt aan een product. De EAN code is een iets minder bekend begrip, het wordt door de meeste mensen een barcode genoemd. Deze is in de meeste gevallen op de verpakking gedrukt met een scanbare barcode.

Een EAN code is dus gekoppeld aan een specifiek product. Stel je hebt een kledingwinkel, dan heeft elk product een andere code. Een trui, die in verschillende kleuren verkocht wordt, zullen allemaal een aparte EAN code hebben. Ook de verschillende maten hebben een andere EAN code.

De EAN code wordt overal in Europa gebruikt, om een product te herkennen. Deze codes worden gebruikt in winkels, zodat deze aan de kassa te scannen zijn.

Waarom heb je een EAN code nodig?

Om te kunnen verkopen op marketplaces die op basis van een catalogus werken, heb je EAN codes nodig. Deze marketplaces slaan de productinformatie die gekoppeld is aan een EAN code op. Verkopers kunnen vervolgens een aanbod koppelen aan die productinformatie. Omdat de EAN code een vastgelegde code is, kunnen andere verkopers deze code ook gebruiken voor precies hetzelfde product. Zo kan iedereen makkelijk hetzelfde artikel aanbieden op de marktplaats.

Hoe kom je aan EAN codes

Wanneer je producten inkoopt bij een leverancier, dan ontvang je normaal gesproken van die leverancier de producten, met bijbehorende EAN codes. Deze EAN codes zijn, wanneer de leverancier zich aan de regels houdt, officiële EAN codes die zijn vastgelegd bij de GS1.

GS1 is een organisatie die alle EAN codes in Europa beheert. Tegenwoordig kun je gemakkelijk en snel een EAN code kopen op internet. Deze EAN code zul je binnen enkele minuten ontvangen op de mail en zijn direct beschikbaar voor de verkoop van fysieke producten.

Wanneer je zelf een product op de markt zet of producten importeert uit landen buiten Europa, dan kun je deze EAN codes dus zelf kopen via verschillende webshops. Er zijn verschillende EAN codes te koop, die geschikt zijn voor onder andere: Bol.com, Amazon of FonQ.

Let op: verzin nooit zelf EAN codes!

Je kunt EAN codes niet zelf verzinnen. Wanneer je dit wel doet, dan loop je een groot risico. Zo werkte er in het verleden een (inmiddels failliete) keten in de schoenenbranche. Dit bedrijf stelde zelf EAN codes op, die ze ook gebruikten om op Bol.com te verkopen. Echter ging dit niet heel lang goed. Waar men dacht een paar sneakers te verkopen, was de EAN code die ze gebruikten in de praktijk een kinderfiets. Dus de kinderfiets werd verkocht voor de prijs van een paar sneakers.

Wat is software?

Software is een reeks instructies, geschreven in computercode, die een computer vertelt hoe hij zich moet gedragen of hoe hij een specifieke taak moet uitvoeren. Software komt meestal in de vorm van commerciële programma’s (zoals Microsoft Word en Adobe Photoshop), spelletjes, een computerbesturingssysteem, of zelfs malware zoals een virus. Elk programma of code die op een computer draait is een voorbeeld van software, en alles wat je met een computer doet vereist het gebruik van software. Software wordt gemaakt door computerprogrammeurs, ook wel coders genoemd.

Soorten software

Er zijn tegenwoordig veel soorten software in gebruik. Om je een idee te geven van de omvang van de software-industrie, volgt hier een overzicht van de belangrijkste soorten software die tegenwoordig in gebruik zijn.

Systeemsoftware

Systeemsoftware is de algemene categorie software die ervoor zorgt dat de computerhardware functioneert en dient als onderliggend platform waarop toepassingen kunnen draaien. Systeemsoftware is bijzonder complex, en er zijn meerdere “lagen” verbonden met elk computerapparaat. Bijvoorbeeld:

Besturingssysteem (OS): Zonder een besturingssysteem zoals Windows of MacOS is een computer niet meer dan een verzameling hardwarecomponenten die geen enkele functie kan uitvoeren. Het besturingssysteem stelt de computer in staat basisfuncties uit te voeren, biedt een interface zodat gebruikers met de computer kunnen communiceren, en een platform waarop toepassingen kunnen draaien. Het OS “abstraheert” veel voorkomende taken voor toepassingen om redundantie tot een minimum te beperken – het OS biedt bijvoorbeeld afdrukken als een service aan toepassingen zodat niet elk programma zijn eigen manier hoeft te hebben om bestanden naar de printer te sturen.

Firmware: Veel apparaten en componenten hebben firmware, dat is semi-permanente software die het apparaat vertelt hoe het zich moet gedragen en hoe het moet samenwerken met andere apparaten. Firmware kan vaak worden bijgewerkt, maar blijft bestaan als er geen stroom op het apparaat wordt gezet.

Apparaatstuurprogramma’s: Apparaatstuurprogramma’s zijn kleine programma’s die ervoor zorgen dat het besturingssysteem en computercomponenten met elkaar kunnen communiceren. Elk onderdeel heeft een driver nodig zodat het besturingssysteem weet hoe dat apparaat moet worden gebruikt. Vrijwel elk onderdeel van een computer, zoals de videokaart, de geluidschip, het toetsenbord en de muis, heeft zijn eigen stuurprogramma.

Hulpprogramma’s: Hulpprogramma’s, die de grens tussen systeemsoftware en toepassingen vervagen, zijn kleine programma’s die vaak worden meegeleverd met het besturingssysteem of er nauw in zijn geïntegreerd om specifieke taken uit te voeren. Anti-malware software, het opschonen van de harde schijf en bestandscompressieprogramma’s (zoals WinZip) zijn voorbeelden van hulpprogramma’s.

Toepassingssoftware

Dit is het soort software waar je waarschijnlijk het meest mee vertrouwd bent – ook wel programma’s of apps genoemd, het zijn pakketten die meestal een specifiek doel hebben en die je gebruikt om een bepaald doel te bereiken.

Er is een vrijwel onbeperkte variëteit aan toepassingen. Enkele van de meest voorkomende zijn productiviteitssoftware zoals tekstverwerkers, spreadsheets en e-mailclients (Microsoft Word, Excel en Outlook zijn veelvoorkomende voorbeelden). Databasesoftware zoals Microsoft Access wordt gebruikt om grote hoeveelheden gegevens te organiseren en te beheren.

Games zijn ook populaire toepassingen, evenals multimediasoftware (de Camera-app op jouw telefoon is een toepassing, evenals Adobe Photoshop, dat wordt gebruikt om afbeeldingen en foto’s te bewerken). Webbrowsers behoren ook tot de meest gebruikte softwaretoepassingen.

Programmeringssoftware

Het is waarschijnlijk geen verrassing dat software wordt gemaakt met andere software. Coders vertrouwen op een aantal verschillende softwareprogramma’s om programma’s te maken.

Op zoek naar software voor jouw computer? Bekijk dan de beste software deals bij SoftGiant.

Een Virtual Private Network is een dienst die een veilige, versleutelde online verbinding tot stand brengt. Internetgebruikers kunnen een VPN gebruiken om zichzelf online meer privacy en anonimiteit te geven of om geografische blokkering en censuur te omzeilen. Virtual private network breiden in wezen een privénetwerk uit over een openbaar netwerk, waardoor een gebruiker veilig gegevens over het internet kan verzenden en ontvangen.

Doorgaans wordt een virtual private network gebruikt over een minder veilig netwerk, zoals een openbaar netwerk, om de gebruiker en zijn gegevens af te schermen voor kwaadwillende derden.

Virtuele privé netwerken kunnen o.a. worden gebruikt om de browsergeschiedenis, het Internet Protocol (IP)-adres en de geografische locatie, de webactiviteiten of de gebruikte apparaten van een gebruiker te verbergen. Meer voorbeelden kan je hier vinden. Iedereen op hetzelfde netwerk zal niet kunnen zien wat een VPN-gebruiker aan het doen is. Dit maakt Virtual private network een ideaal hulpmiddel voor online privacy.

Een VPN maakt gebruik van tunnelprotocollen om gegevens te versleutelen aan de verzendende kant en te ontsleutelen aan de ontvangende kant. De uitgaande en ontvangende netwerkadressen worden ook versleuteld om betere beveiliging voor online activiteiten te bieden.

VPN-apps worden vaak gebruikt om datatransmissies op mobiele apparaten te beschermen. Ze kunnen ook worden gebruikt om websites te bezoeken die beperkt zijn per locatie. Beveiligde toegang via een mobiele VPN moet echter niet worden verward met privé browsen. Bij private browsing is er geen sprake van versleuteling; het is gewoon een optionele browserinstelling die voorkomt dat identificeerbare gebruikersgegevens worden verzameld.

Hoe werkt een VPN?

Op het meest basale niveau creëert VPN-tunneling een punt-tot-puntverbinding die niet toegankelijk is voor onbevoegde gebruikers. Om de tunnel daadwerkelijk tot stand te brengen, wordt een tunnelprotocol gebruikt over bestaande netwerken.

Door gebruik te maken van een VPN-tunnel maakt het apparaat van een gebruiker verbinding met een ander netwerk terwijl de gegevens versleuteld zijn en het IP-adres verborgen blijft. Dit is wat privé-informatie verbergt voor aanvallers of anderen die toegang hopen te krijgen tot de activiteiten van een individu. De tunnel verbindt het apparaat van een gebruiker met een exit-knooppunt op een andere verre locatie, waardoor het lijkt alsof de gebruiker zich op een andere locatie bevindt.

Hoe werkt een VPN?

Virtual private network koppelen de zoekgeschiedenis van een gebruiker aan het IP-adres van de VPN-server. VPN-diensten hebben servers in verschillende geografische gebieden, zodat het lijkt alsof de gebruiker van een van die locaties afkomstig kan zijn.

De prestaties kunnen worden beïnvloed door vele factoren, zoals de snelheid van de internetverbindingen van de gebruikers, de protocoltypes die een VPN-provider kan gebruiken en het type encryptie dat wordt gebruikt. In de onderneming kunnen de prestaties ook worden beïnvloed door een slechte kwaliteit van de dienstverlening (QoS) buiten de controle van de afdeling informatietechnologie (IT) van een organisatie.

Een kill switch is een beveiligingsvoorziening in de meer beveiligde VPN-diensten. Als de VPN-verbinding wordt onderbroken, zorgt de kill switch ervoor dat het apparaat automatisch wordt losgekoppeld van het internet. Op die manier is er geen kans op blootstelling aan het IP-adres.

Er zijn twee soorten kill-switches:

Actieve kill switch protocollen voorkomen dat apparaten verbinding maken met onveilige netwerken wanneer het apparaat verbonden is met de VPN. Afgezien van serverstoringen, is het uitgeschakeld wanneer het apparaat niet verbonden is met de VPN.

Passieve kill switch-protocollen zijn veiliger. Ze voorkomen dat het apparaat verbinding maakt met niet-VPN-verbindingen, zelfs wanneer het is losgekoppeld van de VPN-server.

Waar worden Virtual private network voor gebruikt?

Virtual private network worden gebruikt voor virtuele privacy door zowel gewone internetgebruikers als organisaties. Organisaties kunnen een VPN gebruiken om er zeker van te zijn dat gebruikers van buitenaf die toegang hebben tot hun datacenter, geautoriseerd zijn — via gecodeerde kanalen. Zij kunnen een VPN ook gebruiken om verbinding te maken met een database van dezelfde organisatie die zich in een ander gebied bevindt.

Virtual private network kunnen ook worden gebruikt om externe werknemers, freelancers en zakenreizigers toegang te verlenen tot softwaretoepassingen die op eigen netwerken worden gehost. Om via een VPN toegang te krijgen tot een beperkte bron, moet de gebruiker gemachtigd zijn om de VPN-app te gebruiken. Hij moet een of meer authenticatiefactoren opgeven. Dit kunnen wachtwoorden, beveiligingstokens of biometrische gegevens zijn.

Wat is een VPN (verbinding)?

Een VPN (Virtual Private Network) is een dienst die een veilige, versleutelde online verbinding tot stand brengt. Internetgebruikers kunnen een VPN gebruiken om zichzelf online meer privacy en anonimiteit te geven of om geografische blokkering en censuur te omzeilen. VPN’s breiden in wezen een privénetwerk uit over een openbaar netwerk, waardoor een gebruiker veilig gegevens over het internet kan verzenden en ontvangen.

Bescherming tegen potentieel onveilig netwerk

Gewoonlijk wordt een VPN gebruikt over een minder veilig netwerk, zoals het openbare internet. Internet service providers (ISP’s) hebben normaal gesproken een vrij groot inzicht in de activiteiten van een klant. Bovendien kunnen sommige onbeveiligde Wi-Fi-toegangspunten (AP’s) een gemakkelijke toegangspoort zijn voor aanvallers om toegang te krijgen tot de persoonlijke gegevens van een gebruiker. Een internetgebruiker kan een VPN gebruiken om deze inbreuken op de privacy te vermijden.

Online privacy waarborgen

VPN’s kunnen worden gebruikt om de browsergeschiedenis, het Internet Protocol (IP)-adres en de geografische locatie, de webactiviteiten of de gebruikte apparaten van een gebruiker te verbergen. Iedereen op hetzelfde netwerk zal niet kunnen zien wat een VPN-gebruiker aan het doen is. Dit maakt VPN’s een ideaal hulpmiddel voor online privacy.

Gegevens versleutelen

Een VPN maakt gebruik van tunnelprotocollen om gegevens te versleutelen aan de verzendende kant en te ontsleutelen aan de ontvangende kant. De uitgaande en ontvangende netwerkadressen worden ook versleuteld om betere beveiliging voor online activiteiten te bieden.

Private browsing of VPN?

VPN-apps worden vaak gebruikt om datatransmissies op mobiele apparaten te beschermen. Ze kunnen ook worden gebruikt om websites te bezoeken die beperkt zijn per locatie. Beveiligde toegang via een mobiele VPN moet echter niet worden verward met privé browsen. Bij private browsing is er geen sprake van versleuteling; het is gewoon een optionele browserinstelling die voorkomt dat identificeerbare gebruikersgegevens worden verzameld.